ေက်ာက္စာ သက္ေသ| ေဌးလြင္ဦး

ေက်ာက္စာ သက္ေသ| ေဌးလြင္ဦး

ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သမွ် စကားေတြထဲမွာ ၁၉၈၂ ခု ႏိုင္ငံသား ဥပေဒကို ကန္႔ကြက္တယ္၊ ဖ်က္ သိမ္းေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာ တစ္ခါမွ မရွိေသးပါ။ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ဥပေဒ ဆိုတာ ရွိတယ္။ အဲ့ဒီ ဥပေဒကို ခ်မွတ္တဲ့ လူေတြ ေရာ-၊ အမ်ားျပည္သူေတြကပါ- အဲ့ဒီ ဥပေဒကို လိုက္နာဘို႔သာ လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဥပေဒနဲ႔ ကန္႔သတ္ၿပီး တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံသား သတ္မွတ္မယ့္ ကိစၥရပ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ဘက္ မွ ေၾကာက္ေနစရာ၊ ကန္႔ကြက္ေနစရာ မလိုပါ။
၁၉၈၂ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံသား ဥပေဒအရ--၊ လူတစ္ဦးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ မ်ိဳးစဥ္မ်ိဳးဆက္အားျဖင့္ ၁၈၂၃ မတိုင္ မွီ ကတည္းက ရွိေနတဲ့ လူ၊ လူမ်ိဳးျဖစ္ရင္ အဲ့ဒီ လူ၊ လူမ်ိဳးကို တိုင္းရင္းသား အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳရမယ္။ တိုင္းရင္း သား မိဘက ဆင္းသက္လာသူဟာ ႏုိင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္ရွိတယ္။ အမိဘက္မွ ျဖစ္ေစ၊ အ ဘ ျဖစ္မွ ျဖစ္ေစ တိုင္းရင္းသား တစ္ဦးဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲ့ဒီလူဟာ လည္း ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္ ရွိ တယ္-၊ ႏိုင္ငံသား တိုင္းဟာ ႏိုင္ငံသား ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ဥပေဒ ေအာက္မွာ ဥပေဒရဲ႔ အကာအကြယ္ကို အျပည့္အ၀ ရရွိေစရပါမယ္။ ဒီ ဥပေဒဟာ ရခိုင္နယ္က အစၥလာမ္ သာသနာ ကိုးကြယ္တဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ား၊ ကမန္မ်ား၊ ရခိုင္တုိင္းရင္းသား အစၥလာမ္ သာသနာ၀င္မ်ား နဲ႔ ျမန္ မာႏုိင္ငံ အ၀ွမ္းေနအစၥလာမ္သာသနာ၀င္အမ်ားစုႀကီးအတြက္ထိခိုက္နစ္နာစရာမရွိပါ။ဒါေပမယ့္--၊ ျမန္မာ့သမိုင္းကို အမွန္- အမွန္အတိုင္း ေဖၚဘို႔ပဲ လိုပါတယ္။
- ကိုလံဘတ္က အေမရိကတိုက္ကို “ရွာေဖြေတြ႔ရွိသူ” ျဖစ္တယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကမၻာ့ သမိုင္းျပဌာန္းခ်က္မွာ သင္ခဲ့ရတယ္၊ သိခဲ့ရတယ္။ အေမရိ ကန္ျပည္ေထာင္စု အပါအ၀င္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံတိုင္းက လည္း ဒီအတိုင္း ပဲ ေရးသား မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ၾကတယ္။---၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔မွာ ကိုလံဘတ္သည္ အေမရိကတိုက္အား က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္သူ Invader ျဖစ္တယ္၊ သူမတိုင္မွီ ကတည္းက အေမရိကတိုက္မွာ လူသားေတြ ရွိၿပီး ျဖစ္တယ္-၊ အဲ့ဒီ Native လူမ်ိဳးေတြက မ်ိဳးမျပဳတ္ဘဲ ရွိေနတယ္။ ဒီေတာ့ သမိုင္းမွန္က မဟာဥေရာပလူမ်ိဳးႀကီးတို႔ရဲ႔ သမိုင္းမိႈင္းတိုက္မႈကို အေရာင္ျပယ္ေစခဲ့ တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ကိုယ္ တုိင္ က ေက်ာင္းသံုး သမုိင္းမွာ ကိုလံဘတ္သည္ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ လာ သူ ျဖစ္တယ္လို႔ ျပဳျပင္ျပဌာန္းခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္ ေက်ာ္လာပါၿပီ။ သမိုင္းဆိုတာ ဖံုးလို႔ လံုႏိုင္တဲ့ အရာ မဟုတ္ပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ ဗမာလူမ်ိဳးစုႀကီးက မြန္ေတြကို တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ခဲ့တယ္။ ဗမာအင္ပါယာကို ထူေထာင္ ခဲ့တယ္- ေအာက္ျမန္မာျပည္က မြန္ေတြ အမ်ားစုႀကီး မြန္စကားေပ်ာက္ကာ ဗမာစကားကို ေျပာၿပီး ဗမာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရ တယ္- ဒါဟာ သမိုင္းမွန္ျဖစ္ရပ္ပါ။ အဲ့သလို ဗမာေတြက မြန္ေတြကို တိုက္ခိုက္ သိမ္း ပိုက္ခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ဗမာေတြ သိကၡာက်သြားျခင္း မရွိပါ။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ရွမ္း၊ ဗမာ၊ မြန္ ဆိုတာမ်ားက သူတစ္ျပန္ကိုယ္တစ္ျပန္ တိုက္ခိုက္ၿပီး နန္းလုခဲ့ၾကတာပါပဲ။ အဲ့ဒီ ေခတ္ ကာလက ျမန္မာ့သမုိင္းမွာ လူမ်ိဳး အင္အားစု ႀကီးတဲ့ အုပ္ စုက ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႔ အာဏာကို ရယူ တဲ့ ေခတ္ ကာလသာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လူမ်ိဳးကို ပါတီ တစ္ခုလိုသာ ျမင္ေယာင္ႏိုင္ဘို႔ လိုပါမယ္။ ဘယ္ လိုျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေလာက္ ဗမာလက္ေအာက္မွာ ေနေနရေပမယ့္-၊ မြန္ ဆိုတာ ေပ်ာက္ သြားျခင္း မရွိေသးေတာ့-၊ မြန္သမိုင္းဟာ ေပၚလာတာပါပဲ။
ရခိုင္သမိုင္းကို ျပည္ၾကည့္ရင္- လက္ရွိ ရခိုင္လို႔မိမိကိုယ္မိမိ ေခၚေနတဲ့ လူမ်ိဳးစုက ပ်ဴ၊ ဗမာမ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။ ေအဒီ ၁၁ ရာစု ျမန္မာအင္ပါယာ ထူေထာင္ၿပီးကတည္းက ရခိုင္နယ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ဘို႔ မင္းအဆက္ဆက္ ဗမာဘုရင္ေတြဆီက ေတာင္းခံခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ျမန္မာအင္ပါယာက မင္းဆက္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ခိုက္ ရခိုင္ကို ပို႔ထားတဲ့ ရခိုင္နယ္ခံမင္းဆက္မ်ားရဲ႔ သားစဥ္ေျမးဆက္ အင္အားေကာင္းလာခိုက္နဲ႔ တုိက္ဆိုင္ေတာ့မွ ဗမာမ်ားကို တစ္သီးတစ္ျခား အာခံတဲ့သေဘာ- ငါ့နယ္၊ ငါ့ေျမ၊ ငါ့မင္းငါ့ခ်င္းနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တာလို႔ ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ အျဖစ္က မပိုခဲ့ပါ။ (ဒါက ဗမာျပည္မထဲမွာလည္း နန္းတြင္း ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ခဲ့တာပဲ)။
ရခိုင္ေဒသကို ေရွးဦးဗမာမ်ား စေရာက္ခဲ့တာ ၇ ရာစုေလာက္မွ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီမတိုင္မွီ ပ်ဴလူမ်ိဳးမ်ားက ဘီစီ ၃ ရာစုေလာက္က စတင္ေရာက္ ခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။ ရခိုင္ရိုးရဲ႔ အနိမ့္ပိုင္း သံတြဲနယ္ဟာ သီးျခားလြတ္ လပ္တဲ့ ေနရာ ေဒသတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေရွးဦးေရာက္လာတဲ့ ပ်ဴမ်ား၊ ဗမာမ်ားက ရခိုင္ေျမာက္ ပိုင္းကို ေအဒီ ၇ ရာစုေလာက္ မွာသာ စတင္ထိုးေဖါက္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ရခိုင္ေက်ာက္စာပါ အသံုးအႏႈန္း၊ စာေပမ်ားက သက္ေသျဖစ္ေနပါတယ္။ ရခိုင္မင္း အာနႏၵစႁႏၵအမည္ ခံထားတဲ့ ေက်ာက္စာမ်ားကို မွတ္တမ္း တင္ခဲ့တာ- ေအဒီ ၇၂၀ ရဲ႔ ေရွ႔ေနာက္ ႏွစ္ ၂၀၀ ေလာက္စီ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္အက်ဆံုး ေအဒီ ၉၀၀-၊ ၁၀၀၀ ေလာက္မွာမွ ျမန္မာအကၡရာနဲ႔ ဆင္တူတဲ့ စာမ်ားကို စတင္ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ ဒီမတိုင္မွီ ေက်ာက္စာ အားလံုးကို နာဂရီ (ေရွးေဟာင္း မာဂဓ အင္ပါယာသံုး ဘဂၤလီ) စာနဲ႔ပဲ ေရးထိုး ခဲ့ပါတယ္။
စာလံုး အကၡရာတူညီျခင္းကို ေျပာဆုိျခင္းမဟုတ္ပါ။ အာနႏၵစႁႏၵေက်ာက္စာမူရင္းကို နာဂရီစာ မူရင္းအသံနဲ႔ ဖတ္လိုက္တဲ့ အခါ- စာတစ္ေၾကာင္းလံုးရဲ႔ ၇၅ ရာႏႈန္းက လက္ရွိ ရိုဟင္ဂ်ာစကားနဲ႔ နီးစပ္တူညီေနၿပီး- လက္ရွိ ရခိုင္စကားနဲ႔ လံုး၀ (လံုး၀) ေ၀းကြာေနပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ- သွ်စ္ေသာင္းဘုရား ေက်ာက္စာတိုင္ရဲ႔ ေျမာက္ဘက္မ်က္ႏွာစာ အပိုဒ္ ၄ ေလာက္ကို နမူ နာ ေဖၚျပပါ မယ္။--၊ (ေရွ႔ေဟာင္းနာဂရီ စာလံုး ကၽြႏု္ပ္၏ ကြန္ျပဴတာ၌ font မရွိ၍ အသံထြက္ကို သာ ေရးျပပါမည္၊)
ဤစကားလံုးမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ ရိုဟင္ဂ်ာ ယခုေခတ္စကားနဲ႔ နာဂရီ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ ေက်ာ္က စာဟာ မဆိုစေလာက္ပဲ ကြဲျပားၿပီး ( ခူရီ = ၂၀၊ နဲ႔ ၀ါရီ = ပိုေက်ာ္သည္ ဆိုတဲ့ စကားလံုးႏွစ္လံုးပဲ ကြဲ ျပားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။) ရခိုင္စကားနဲ႔ နာဂရီ စကားက လံုး၀၊ လံုး၀ ကို မတူညီပါ။
သမိုင္းပညာရွင္ေတြ၊ မႏုႆေဗဒ ပညာရွင္ေတြ-၊ မွန္ကန္စြာေတြးပါ။ မွန္ကန္စြာဆင္ျခင္ပါ။ ဘယ္သူေတြက လက္ရွိရခိုင္ေဒသရဲ႔ မူလဘူတ လူမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါသလဲ။ ေရွးေဟာင္းရခိုင္မင္းမ်ားက သူတုိ႔နားလည္း နားမလည္၊ သူ႔တိုင္းသူျပည္သားမ်ားလည္း လံုး၀ မသိမတတ္တဲ့ စာ၊ စကားနဲ႔ သမိုင္းေရးထိုးခဲ့ပါသလား။
သမိုင္းမွန္ကို စစ္ေဆးၿပီးရင္ 82 law မဟုတ္လို႔- AD ၇၂၀ law ကို ျပန္လည္ ျပဌာန္းရင္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာေတြ ဟာ ရခိုင္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းရဲ႔ မူလဘူတ လူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး- က်န္လူမ်ားကသာ ႏိုင္ငံျခားသား က်ဴးေက်ာ္သူမ်ား ျဖစ္ ေနပါလိမ့္မယ္။
အေသြးအေရာင္မတူလို႔၊ ကိုးကြယ္ရာ မတူလို႔၊ အယူ၀ါဒ မတူလို႔၊ အယူအဆ မတူလို႔ ႀကီးႏုိင္ ငယ္ညႇင္းစိတ္နဲ႔ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ႔ သမုိင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္း၊ အတင္းအဓမၼဖိႏွိပ္ မ်ိဳးျဖဳတ္ျခင္းမ်ားဟာ ပညာမဲ့ လူဆိုးလူမိုက္မ်ား ရဲ႔ အက်င့္စရိုက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းပါတယ္လို႔ မိမိကိုယ္မိမိ ဂုဏ္ယူေနတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အေနနဲ႔ လူ ဆိုးလူမိုက္တို႔ရဲ႔ အက်င့္စရိုက္မ်ားကို မခံမင္သင့္ေတာ့ပါ။ မေထာက္ခံသင့္ေတာ့ပါ။ အမွန္ကို အမွန္အတုိင္း လက္ခံရဲတဲ့ သတၱိရွင္မ်ား၊ အမွန္ဘက္က ခုခံေတာ္လွန္ရဲတဲ့ သတၱိရွင္မ်ားသာ ျဖစ္သင့္ပါေတာ့တယ္။
(အထူး မွတ္ခ်က္။- ေဖၚျပပါ ေက်ာက္စာကို ျငင္းပါ၊ ခံျငင္းပါ-၊ ျငင္းလိုသူမ်ား အတြက္ လမ္းဖြင့္ေပး ထားပါတယ္။ ကၽြႏု္ပ္ဘက္က ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားကို နာဂရီ စာကို “အ”သံုးလံုး သင္သလို သင္ေပးလိုက္ယံုပါပဲ။ အာနႏၵစႁႏၵ ေက်ာက္စာ တစ္ခုလံုးကို ရိုဟင္ဂ်ာ သာမန္လူတစ္ဦးနဲ႔ ရခိုင္ပညာရွင္ ေဒါက္တာဘြဲ႔ယူသူ တစ္ဦး- လူထုေရွ႔မွာ ၿပိဳင္ဖတ္ခိုင္းၾကည့္ လိုက္ရင္ အေျဖေပၚသြားပါလိမ့္မယ္)

ေဌးလြင္ဦး
ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားမႈ တာ၀န္ခံ
ျမန္မာမြတ္ဆလင္ တန္းတူညီမွ် လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈ အဖြဲ႔
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု